Dziś, gdy dyskusja na temat bitwy na exclusive’y pomiędzy PlayStation 3 i Xboxem 360 znajduje się w szczytowej fazie, a każdy dzień przynosi garść nowych plotek i spekulacji w tym temacie, zapomniano, że istnieją takie tytuły, które wierne są tylko jednej marce. Tak właśnie jest z serią
Gran Turismo, która od czasów "szaraka" kojarzona może być tylko z gigantem konsolowym z Japonii. W czasach swojej świetności seria
GT była system-sellerem marki PlayStation, jednak wraz z przeniesieniem serii na PS2 zauważyć dało się, iż oprócz o niebo lepszej grafiki,
GT3 tak naprawdę nie oferowało o wiele więcej od swych poprzedniczek. Wraz z nadejściem tej części na dobre rozgorzała dyskusja na temat wprowadzenia uszkodzeń, które to miały ukazywać się w serii z każdą kolejną częścią.
Polyphony, jako usprawiedliwienie braku wizualizacji uszkodzeń w
Gran Turismo zawsze podawało fakt, iż producenci samochodów nie godzą się, aby ich auta pokazywane były w stanie odbiegającym od ideału. Fanom
GT pozostawało wierzyć w te słowa - do czasu jednak, gdy na konkurencyjną maszynkę od
Microsoftu ukazała się
Forza Motorsport. W prasie branżowej zawrzało – jednogłośnie padały stwierdzenia o obaleniu dotychczasowego monopolisty na rynku symulatorów samochodowych. Gra stworzona przez
Turn 10 Studios napisana została przez fanów serii
GT, którzy dobrze wiedzieli czego ich ulubionej grze brakuje i właśnie te elementy poupychali w swojej produkcji. Nagle okazało się, że umieszczenie wizualizacji uszkodzeń nie sprawiło Turn 10 większej trudności, że da się w grze wyścigowej wymyślić w miarę ciekawy tryb kariery, oraz że
GT jest do „objechania”.
Wraz z pojawieniem się na rynku Xboxa 360 wiadomo było, że wcześniej czy później pojawi się kontynuacja Forzy. Przy napływie kolejnych informacji (kolejnych odsłon list samochodów, filmików i wywiadów), nas – Polaków - szczególnie ucieszyła wiadomość płynąca bezpośrednio z polskiego oddziału Microsoftu – Forza Motorsport 2 zostanie w pełni spolszczona. Informacja ta była w kontekście tej gry o tyle ważna, iż jeszcze od czasów GT wszelkie techniczne opisy części i akcesoriów do samochodów nie dość, że były na odbiornikach SD za sprawą niskiej rozdzielczości prawie niewidoczne, to jeszcze przy tym opisane tak technicznym bełkotem, że prawdopodobnie połowa Anglików nie wiedziała co one oznaczają.
I rzeczywiście - wraz z włożeniem do czytnika konsoli płytki z Forzą, gra od razu rozpoznaje kraj z jakiego pochodzi konsola i automatycznie pojawia nam się menu w ojczystym języku (nadmienić tu należy, iż podobnie wyglądało to w demie FM2, wypuszczonym około miesiąc przed premierą gry). W świat Forzy wprowadza nas ładne intro, które notabene można było obejrzeć już wcześniej w jakości HD w internecie.
Do wyboru w głównym menu mamy wyścigi arcade’owe, tryb kariery, multiplayer i time trial. Oczywiście głównym trybem jest kariera, na którą wypada kliknąć jako na pierwszą po odpaleniu gry. Od razu powinniście skoncentrować się na wyborze poziomu trudności, który można w dużym stopniu skonfigurować pod swoje wymagania. Można na przykład wybrać poziom na którym jeździć będą nasi oponenci, zdecydować jakie systemy pomocnicze będą pracować w samochodzie (TCS, ABS, system stabilizacji pojazdu, linie: hamowania i przyspieszania, a także poziom realności uszkodzeń pojazdu – polecam realistyczny, oraz manualną lub automatyczną skrzynię biegów). Wyłączanie kolejnych ułatwień sprawia, iż jeździ się znacznie trudniej, ale równocześnie za wygrane wyścigi dostaje się odpowiednio większą ilość gotówki. Poziom trudności można zmieniać w dowolnym momencie gry, gdy znajdujemy się w menusach – także w przerwach pomiędzy wyścigami z jednego turnieju.
Dalej wybrać należy rejon, z którego będziecie się wywodzić – w moim przypadku była to Azja. Wraz z dokonaniem tego wyboru auta właśnie z naszego rejonu stają się dla nas osiągalne za odpowiednio niższą gotówkę niż te z innych części świata. Kasa, którą otrzymujecie na początku nie starczy Wam na zakup nowego Lancera Evo VIII, jednak mnie np. starczyła na Hyundaya z całkiem dobrymi osiągami – jak na początek oczywiście. Pierwsze rozgrywane wyścigi nie sprawiają zbyt dużego wyzwania i są raczej szkołą dla początkujących w świecie Forzy. Wraz z progresem, którego dokonujecie w grze i kolejnymi poziomami na które awansujecie, otwarte stają się drzwi do coraz to bardziej wymagających rodzajów wyścigów: wyścigi amatorów, półprofesjonalistów, profesjonalistów, zawody rywali, mistrzostwa regionalne, czy próby wytrzymałościowe - to kategorie wewnątrz których kryją się już konkretne zawody posiadające konkretne wymagania. Zatem na początku będą dostępne przeważnie wyścigi dla aut o mniejszej mocy, jednak nie zawsze odpowiadające samochodowi, którym aktualnie jeździcie. Tak naprawdę nie warto przyzwyczajać się do jednego modelu auta, gdyż po przejechaniu paru zawodów gra będzie wymagała od Was inwestowania w modele z zupełnie innego gatunku. Ja właśnie miałem tego typu problem, gdyż od początku nastawiony byłem na zakup mojego pupilka, czyli Hondy S2000 i podrasowanie jej na maksa - jak się jednak okazało, po zwycięstwie nią w kilku zawodach, później z żalem musiałem stwierdzić, że na dłuższy okres czasu będę musiał odstawić Hondzię do garażu i zacząć się interesować innymi autami.
Samochody, które posiadacie w garażu możecie w każdej chwili przemalować na dowolny kolor (wszystkie wersje lakierów oraz motywy graficzne dostępne są od samego początku gry – w przeciwieństwie np. do serii Need for Speed) oraz domalować opracowane przez Was motywy graficzne – nie kosztuje to ani centa z naszych wirtualnych pieniędzy i co ważniejsze, tworzenie własnych wzorów jest w obsłudze bardzo intuicyjne i po paru próbach dość swobodnie można przemieszczać się pomiędzy kolejnymi wzorami i nakładać na auto nowe warstwy wzorów graficznych.
