Nie jest oczywiście tak, że wystarczy chować się za przeszkodami i od czasu do czasu wychylać, by zdejmować wszystkich przeciwników po kolei. Tak zwane Boilery (żeńska wersja rasy Chimera) z przerośniętymi głowami wymagają dla przykładu już dokładnego przycelowania ("góra" na d-padzie), bo auto-namierzanie krzywdy im nie przysporzy - trzeba celować prosto w czachę. Od czasu do czasu trafią się także bossowie, którzy również wymagają odmiennej taktyki. W porządku, być może większość z nich wystarczy poczęstować hurtową ilością ołowiu, ale i tak walki w Retribution wspominam ciepło.

Autorzy oddali Wam do dyspozycji sporo rodzajów broni i bardzo fajne w tym wszystkim jest to, że różne pukawki działają różnie na konkretne gatunki Chimer. Na wspomniane Boilery niezastąpiony jest zwykły karabin maszynowy, na wielkich Tytanów bardzo przydaje się broń zdolna strzelać przez ściany i stawiać osłony, małe pajączki najlepiej załatwia się shotgunem, natomiast podstawowy typ oponentów pada najchętniej po naładowaniu blastera. Oczywiście na bossów niezastąpiona jest wyrzutnia rakiet, a na bardziej oddalone cele - snajperka. W Retribution są takie sekcje, w których trzeba się uporać po kolei z niemal wszystkimi typami oponentów, więc warto zawczasu poznać wszystkie wady i zalety stosownych giwer.

Warto dodać, że zabawa ma wybitnie arcade'owy charakter. Chodzi mi o to, że zdrówko głównego bohatera nie regeneruje się samo, a z unicestwionych przeciwników wcale nie wypada amunicja - zarówno ją, jak i energię życiową można zwiększyć wyłącznie zbierając kapsułki / pudełka porozrzucane w ilościach hurtowych na poziomach. Niektórzy pewnie będą z tego drwili (dziesiątki apteczek w bazie wroga?!?), ale tak to już sobie autorzy wymyślili i musimy to zaakceptować. Mi bynajmniej w niczym to nie przeszkadzało. Nadawało co najwyżej rozgrywce trochę oldshoolowy charakter.

Rozgrywka w głównej mierze polega na przedzieraniu się przez liniowe poziomy, ale nie zapominajmy, że na tapecie jest tytuł z PSP, a nie z PS3. Twórcy postarali się jednak o sporą różnorodność, więc możecie być pewni, że nie będziecie się nudzić. Standardowe strzelanie przeplata się z walkami z bossami, misjami "ratunkowymi", a warto dodać, że zasiądziecie również za sterami ogromnego mecha. Jest co robić, a do tego super sprawą jest duża żywotność najnowszej produkcji Sony Bend. Być może przechodząc grę za pierwszym razem tego nie odczujecie, ale potem wybierając jakiś poziom z menu przed oczami stanie Wam lista "achievementów" (a konkretniej: Skill Pointów) do zaliczenia. Może to być choćby wykonanie iluś headshotów, załatwienie kilku przeciwników jedną rakietą, czy inne tego typu wyzwania. Zaliczanie takich questów otwiera potem dostęp do zablokowanych rzeczy, takich jak filmiki, muzyka, czy inne bonusy. Jakby tego było mało, w całej grze ukryto blisko siedemdziesiąt sekretów (intel), które odblokowują dostęp do ukrytych broni. Taaak, jedno przejście to zdecydowanie za mało.

Bardzo pomysłową opcją jest poza tym możliwość "zainfekowania" PSP. Wystarczy, że posiadacie Resistance 2 na PS3 oraz Resistance: Retribution na PSP - należy wówczas połączyć obie konsolki, a przed oczami staną Wam dwie opcje: Infect Resistance: Retribution oraz Activate Resistance: Retribution Plus. Dzięki pierwszej będziecie mogli zmienić głównego bohatera nie do poznania - zostanie zainfekowany wirusem, więc będzie mógł na przykład oddychać pod wodą, czy regenerować swój pasek zdrowia. Co ciekawe, nawet niektóre dialogi w grze zmieniają się po aktywacji tego trybu, natomiast aby powrócić do normalnej wersji Retribution, wystarczy zrestartować handhelda.