Przyczepić moĹźna się teĹź mimo wszystko trochę do walki. Nie do tego, jakie mamy moĹźliwości – bo są one duĹźe i zwiększają się z kaĹźdą godziną gry – co raczej do zachowania przeciwników. CóĹź, nie grzeszą oni inteligencją i jedyne czym nadrabiają to w zasadzie liczebność. Znowu mamy do czynienia z sytuacjami, w których pojedyncze jednostki stoją w miejscu, a nawet jeśli biegają to są całkowicie odsłonięte na atak głównego bohatera. Bez problemu w większości starć moĹźna wychylać się od czasu do czasu zza osłony, poczęstować oponentów gradem kul, po czym schować się, odczekać chwilę na odnowienie osłonki i powtarzać tę akcję do skutku. Trochę to archaiczne, sami przyznacie? No i jeszcze jeden detal – bardzo niewielka róĹźnica w przydatności konkretnych broni. Prosty karabin, rewolwer, snajperka? W sumie bez róĹźnicy, bo kaĹźdego da się strącić właściwie kaĹźdą bronią (moĹźe z wyłączeniem shotguna, który najlepiej działa w krótkim dystansie).

Wspomnę teĹź o słabym zoptymalizowaniu końcówki gry, zwłaszcza na konsolach. Osobiście najnowszego Bioshocka przechodziłem w wersji na Xboxa 360 i niestety ostatnie rozdziały dały mi się we znaki. Animacja chrupała notorycznie i choć bez większych przeszkód dało się grać, to poziom ok. 20 fps-ów to nie jest to, czego oczekiwaliśmy. Zwłaszcza, Ĺźe w pozostałej części gry jest w porządku i nie moĹźna się do tego przyczepić. Podobno na PS3 jest jeszcze gorzej, ale nie miałem okazji sprawdzić, więc nie będę się wypowiadał. Rozwiązaniem jest oczywiście odpowiednio dopakowany PC – wówczas z animacją nie powinno być problemu. Wygląda na to, Ĺźe twórcom zabrakło czasu, bo nie chce mi się wierzyć, Ĺźe nie dało się tego stanu rzeczy na konsolach poprawić. W pozostałych rozdziałach są nie mniej rozległe poziomy niĹź w końcówce…

Jeśli mam szukać dziury w całym, to brakowało mi jeszcze zagadek, mini-gierek i moĹźe trochę jakichś wyborów moralnych. PrzecieĹź dwie pierwsze części serii nie stroniły od łamigłówek, dawały wysilić nieco szare komórki. Pozwalało to odetchnąć trochę od standardowej FPS-owej sieczki, natomiast w Infinite wygląda to trochę tak, Ĺźe 99% zadań sprowadza się do dotarcia w jakieś miejsce wycinając po drodze dziesiątki przeciwników róĹźnego rodzaju. Brakuje trochę chwili oddechu od strzelania. Wybory moralne to kolejny temat. Pamiętacie Little Sisters z „jedynki”, które moĹźna było zabijać lub nie i potem obserwować jak nasze zachowanie przekładało się na zakończenie gry? To autentycznie był spory dylemat. W Infinite nie ma właściwie wyborów, a te które są nie mają Ĺźadnego znaczenia na finał.

Bioshock: Infinite to bezsprzecznie świetny, dojrzały tytuł, jedna z lepszych produkcji początku 2013 roku. Ma interesującą historię, piękny świat, rewelacyjnie zaprojektowaną postać towarzyszącą i ciekawe zakończenie. Końcówka jest zaskakująca, choć nie odpowiada na wszystkie pytania i prawdę mówiąc warto przejść grę drugi raz, aby wszystko poskładało się w jedną całość. Mimo wszystko według mnie nie jest to gra bliska ideału, jak wskazywałyby na to niektóre oceny. Nie będę się powtarzał pisząc dlaczego, bo poświęciłem na to kilka akapitów powyĹźej. Nie nastawiajcie się na cud, bo niepotrzebnie się rozczarujecie. Gameplayowo to po prostu bardzo dobry tytuł, który duĹźo nadrabia niekonwencjonalną historią, artystyczną wizją Kena Levine i doskonałą postacią towarzyszącą. To pozycja jak najbardziej obowiązkowa, jednak na pewno nie bliska ideału. O ile w wielu aspektach lepsza od poprzednich części i innych przedstawicieli gatunku, to w kilku stanowiąca krok wstecz – choćby pod kątem wyborów, łamigłówek czy interaktywności świata. Składając do kupy wszystkie „za” i „przeciw” i tak wychodzi mi rewelacyjna gra, do której będę wracał po latach. Polecam.

Rafał „Baron Ski” Skierski

PLUSY:

• Fabuła, którą będziecie przeĹźywać nawet po ukończeniu gry;
• Świetnie zaprojektowana postać Elizabeth;
• Piękny podniebny świat;
• Klimat;
• Rozbudowana walka;
• Ma potencjał przynajmniej na dwukrotne przejście;
• Brak pisanego na siłę Multiplayera.

MINUSY:

• Przydałaby się większa interaktywność w Columbii;
• Przeciwnicy nie grzeszą wysoką AI;
• Słabo zoptymalizowana końcówka na konsolach;
• Brak polskiej wersji językowej na konsolach (na PC jest – kinowa);
• Brakuje trochę zagadek, mini-gierek, wyborów moralnych.