Największym minusem, a właściwie ryską na diamencie jest lekko przestarzały już schemat rozgrywki. Pure nie oferuje tak naprawdę niczego, czego byście nie widzieli na przestrzeni kilku ostatnich lat. Główny tryb, w którym do zaliczenia są kolejne ligi nie wnosi niczego nowego. Tak jak w poprzednich częściach, tak i tutaj do zaliczenia czeka kilka klas wyścigów, z których każda następna jest szybsza od poprzedniej. I tak w pierwszej (Vector) każdy powinien sobie prędzej czy później poradzić, ale im dalej tym trudniej, a ostatnia klasa (Phantom) dosłownie zrywa z nóg. Wehikuły pędzą na złamanie karku i tylko poznanie wszystkich tras na pamięć i perfekcyjne operowanie hamulcami na zakrętach może dać jakieś efekty. Problem tylko w tym, że to wszystko już było, więc bije od Pure schematami na kilometr. By zaliczyć każdą klasę wystarczy ukończyć daną ligę minimum na trzecim miejscu. I tak w kółko - aż w końcu zaliczycie grę. Trochę to wszystko przestarzałe już jak na dzisiejsze czasy, tym bardziej, że pozostałe tryby nie oferują niczego specjalnego. W miarę ciekawy jest jeszcze tylko 'Zone mode', czyli swego rodzaju survival, gdzie prędkość Twego wehikułu ciągle rośnie, a zadaniem jest utrzymać się na trasie przez jak największą ilość czasu na jednym pasku energii. Ale przecież... to też już znacie! Co my tu mamy oprócz tego? Chyba nikt nie powie mi, że 'Single Race', czy 'Time Trial' są bardzo wybitnymi opcjami... Pewnie, można je oddzielnie zaliczać (w statystykach także są naliczane), ale kogo zainteresuje to na dłuższą metę? Moim zdaniem w Pure brakuje jakiegoś powiewu świeżości jeśli chodzi o schemat rozgrywki, bo ten powrót do źródeł dość szybko zaczyna wychodzić bokiem...
Ścieżka dźwiękowa też prawdę mówiąc nie jest tak genialna jak za starych, dobrych czasów. Tym razem dostaliśmy 19 całkowicie nowych kawałków, jednak tak naprawdę tylko kilka z nich (moim skromnym zdaniem) wybija się ponad przeciętność. Wipeout zawsze był synonimem elektronicznej muzyki na najwyższym poziomie, szkoda więc, że tym razem nie wszystko poszło tak dobrze jak dawniej. Powiem inaczej - jest świetnie, ale w porównaniu do poprzedniej części, gdzie soundtrack często oceniany był na 10/10, tutaj ścieżka zasługuje co najwyżej na 8. Jest w porządku, ale bez tego błysku geniuszu, znanego np. z W2097.
Nie jest oczywiście tak, że odmawiam świetności najnowszej części Wipeouta. Doskonale wiem, że jest sporo osób, które czerpią ogromną przyjemność choćby z poprawiania samych rekordów w kolejnych trasach i które tylko czekały na, jak to się mówi, "nie zepsucie" całości. No więc udało się, Pure to rzeczywiście klasyczny Wipeout jak za starych dobrych czasów. Dopracowany, wymagający godzin treningu i budzący nostalgiczne wspomnienia związane z pierwszymi częściami... Trochę szkoda, że autorzy nie sypią tak nagrodami, jak np. Namco w swoim Ridge Racer. Tutaj za zaliczanie tras na "złoto" dostajemy tylko szkice (np. wehikułów), co nie jest szczególnie cennym bonusem. Przynajmniej moim zdaniem.
Jak więc podsumować całość? Jest świetnie. Przede wszystkim dlatego, że Studio Liverpool - tak jak zakładało - nie zepsuło niczego. Dostaliśmy wszystko za co kochamy
Wipeouta w wersji, jakiej można było oczekiwać. Tyle tylko, że jestem w stanie wyobrazić sobie "zielonych" w temacie, do których
Pure po prostu nie trafi. Zagrają i rzucą go w kąt. Bo oprócz ślicznej oprawy i dopracowanego systemu, tryby zabawy nie są na obecne czasy niczym nadzwyczajnym. Wybór należy do Was.
Baron Ski
Za udostępnienie gry do testów dziękujemy firmie Gekon.Uwaga! Wipeout Pure możecie kupić w sklepie Gekon TUTAJ, a za podanie hasła "onlygames.pl", wysyłka będzie gratis! (koszty wysyłki = 0) Zapraszamy! 
