Na płycie znalazły się wszystkie dodatki, za które posiadacze PS3 musieli dotąd płacić. Mamy więc fabularne rozszerzenie Left Behind, w którym możemy poznać tło historii Ellie, a także dodatkowe (wcześniej płatne) mapy do trybu Multiplayer. Jako bonus, twórcy dorzucili też ciekawy, ok. 1,5-godzinny materiał dokumentalny, który pokazuje nam proces tworzenia The Last of Us. Na pewno rzecz warta obejrzenia. Wrócę jeszcze na moment do DLC Left Behind, który tutaj znajduje się od razu na płycie. Jeśli nie mieliście okazji w ten dodatek zagrać, krótka informacja – to około 1,5-2h dodatkowej zawartości. Bonus pokazuje nam co działo się z Ellie jeszcze przed scenami prezentowanymi w The Last of Us, ale nie tylko. Przeplatają się tu wydarzenia z przeszłości ze scenami jakby wyciętymi z pełnej wersji gry. Nie zamierzam Wam spoilować, ale ci, którzy ukończyli produkcję Naughty Dog z pewnością kojarzą moment, w którym Ellie musiała pomóc Joelowi. Dzięki Left Behind można przekonać się jak to zrobiła. Podsumowując, DLC stanowi udane rozszerzenie do wydarzeń z pełnej wersji i choć czasami wieje w nim nudą (zwłaszcza w wydarzeniach z przeszłości), to na pewno warto się z nim zapoznać.

Plusem The Last of Us jest bez wątpienia spora żywotność. Podstawowe przejście na PS3 z tego co pamiętam zajęło mi ponad 13 godzin. Grając na PS4 i „liżąc ściany” (tu ciągle trzeba poszukiwać przedmiotów ułatwiających przetrwanie) zaliczyłem grę w równo 12,5h – to i tak bardzo dobry wynik jak na obecne standardy. Dokładając do tego wspomniane DLC, próby wymasterowania gry (co wcale nie jest łatwe, zwłaszcza że dołożono nowy poziom trudności: Brutalna Rzeczywistość) oraz bogaty i grywalny sieciowy Multiplayer wychodzi nam przynajmniej kilka tygodni dobrego grania.

Minusy? Gra nie ustrzegła się błędów, podobnie zresztą jak edycja dla PS3. Dokuczliwe są na przykład źle nagrane kwestie mówione, a raczej źle dobrana ich głośność. Zdarza się, że zamiast słyszeć jednego z bohaterów, gra odtwarza nam bardzo głośno zdania rzucane przez pobocznych, niezwiązanych z fabułą osób. Radzę włączyć napisy. Druga sprawa to głupie zachowanie postaci podążających z nami i ślepota przeciwników. Joel przez dużą część gry podróżuje z Ellie, ale nie tylko – czasami dołączają inne postacie. Bardzo głupio wyglądają sytuacje, w których główny bohater sterowany przez nas ukrywa się przed jakimś oponentem, a druga postać szwęda się po całym pomieszczeniu, od osłony do osłony, ewidentnie będąc na widoku wroga. Ten jednak niczego nie dostrzega, bo reszta oprócz nas jest jakby niewidzialna. Podobnie jest w sytuacjach, kiedy trzeba być cicho, czyli chociażby w sekcjach z Klikaczami. Jak zapewne wiecie, te zmutowane osobniki reagują na dźwięki, więc trzeba się skradać i unikać hałasu. Postaciom podróżującym z nami nie przeszkadza to jednak biegać po całym pomieszczeniu, zrzucać butelki, a czasami nawet… wpadać na węszące maszkary, które oczywiście niczego nie dostrzegają. Nie są to naturalnie bardzo częste przypadki, ale jednak zdarzają się, co trochę odziera grę z klimatu. Twórcy mogli jeszcze trochę popracować nad Sztuczną Inteligencją naszych pomagierów. No i na koniec, jeśli już się czepiam, to wypada ponarzekać na oczywistość - przydałby się jakiś nowy, ekskluzywny dodatek w edycji Remastered. Coś, czego wcześniej nie widzieliśmy. Coś w stylu Left Behind. Nic z tych rzeczy, to tylko podpakowana edycja tego, co już ukazało się na PS3.

Przyszła pora na podsumowanie. Nie ukrywam, że choć osobiście jestem zdegustowany wypuszczaniem remasterów rok po premierze oryginału, to z przyjemnością jeszcze raz ukończyłem The Last of Us w 60 klatkach na sekundę. Ta gra jest po prostu na tyle dobra, że jest tego warta. Z drugiej strony, jeśli posiadałbym produkcję Naughty Dog w wydaniu na PS3, raczej bym sobie Remastered póki co darował. Sony żąda za niego w dzień premiery 179zł, a to jednak sporo jak na podrasowaną wersję rocznej gry (którą notabene na aukcjach można kupić już za jakieś 80zł, a wersję angielską nawet dwie dyszki taniej). Z drugiej strony, dla kogoś kto jeszcze w ten tytuł nie grał, jego zakup to obowiązek. Brać w ciemno, bez zadawania zbędnych pytań.

Ocenę wystawiam taką samą jak w przypadku wersji na PS3, bo to w gruncie rzeczy ten sam tytuł, bez dodatkowej zawartości. Ironią losu pozostaje fakt, że TLoU Remastered  jest najwyżej ocenianą (i nie oszukujmy się – najlepszą) produkcją póki co dostępną na PlayStation 4… Gra, która od ponad roku dostępna jest na PS3. Czy pisałem już coś o tym jak nowe konsole wolno się rozpędzają…?

Rafał „Baron Ski” Skierski

PLUSY:

• Jedna z najlepszych gier na PS3 w podrasowanej wersji;
• Usprawnienia w sterowaniu;
• Ultrapłynna animacja;
• Wszystkie dodatki (wcześniej płatne) od razu dostępne na płycie;
• Polska wersja językowa.

MINUSY:

• Problemy z głośnością niektórych dialogów;
• Głupie zachowanie podążających z głównym bohaterem postaci;
• Przydałby się jakiś dodatkowy epizod, którego wcześniej nie widzieliśmy.