Teraz może coś o oprawie. Jest fenomenalna! Graficznie doszliśmy już do poziomu, gdzie samą przyjemność sprawia nawet patrzenie, jak zawodnik sunie sobie spokojnie rzeźbiąc ścieżki w białym puchu... Snowboarderzy zostali dopakowani i prezentują się świetnie (BTW powraca kilka starych twarzy, są też nowe; w tym mój faworyt - Moby - i masa ukrytych wymyślnych postaci). Są też wspaniale animowani i - mimo iż jest to gra w pełni arcade'owa - sprawiają bardzo realistyczne wrażenie. Także otoczenie wymodelowano z pietyzmem i dbałością o najmniejsze detale. Wszelkie zaokrąglenia, drzewka, domki prezentują się tak jak powinny. Nie sposób nie wspomnieć o ogromnej widoczności - wyskakujesz i widzisz w dole ogromne przestrzenie, zero dorysowywania! Cieszą też przeprogramowane akcje, jak choćby samolot przelatujący nad Twoją głową, czy też lawina sunąca przed Tobą... No i oświetlenie - momentami (podczas wyjazdu z jaskini) potrafi zaprzeć dech w piersiach! Rewelacyjna sprawa. Jedyne zastrzeżenie jakie mam do oprawy graficznej to sporadyczne spadki klatek animacji, gdzie te 60 klatek czasami nie wyrabia. Dzieje się to jednak dość rzadko i raczej nie przeszkadza w grze.

O oprawie dźwiękowej trudno mi cokolwiek napisać. Cokolwiek, żeby nie rozpływać się nad nią w samych superlatywach. Niech najlepszą rekomendacją będzie dla SSX3 fakt, że jako jedna z nielicznych gier posiada certyfikat THX. Maniacy kina domowego już wiedzą o co chodzi :). Reszcie podpowiem, że oznacza to najwyższą możliwą jakość w kwestii generowania dźwięku. Wszelkie odgłosy stoją na najwyższym poziomie, a soundtrack to klasa sama dla siebie. Nie ma większego sensu wymieniać poszczególnych wykonawców, ale zapewne takie zespoły jak Fatboy Slim, Chemical Brothers czy Overseer wiele Ci mówią? A to tylko szczyt góry lodowej. Lepiej trudno by to było zrobić!

Mój problem podczas grania w SSX 3 polegał na jednym - próbowałem za wszelką cenę doszukiwać się błędów. A co najlepsze: nie mogłem ich znaleźć! Pomijam już te drobne zwolnienia animacji i przyczep (na siłę) do wtórności. Właściwie oprócz drobniutkich, sporadycznych błędów w kolizjach trudno tu cokolwiek wytknąć! To jest właśnie gra, którą można pokazywać jako wzór. Myślałem może, że będzie można się przyczepić do żywotności. Nic bardziej mylnego! Załóżmy, że zaliczyłeś już wszystkie trasy na przynajmniej brązowe medale. Myślisz, że to koniec? Nic z tych rzeczy. Po pierwsze możesz śrubować wyniki i zaliczać wszystko na złoto (motywacją są bonusy i kasa, jakie za to otrzymujesz). Ale to nie wszystko. Dodatkowo na każdej trasie porozmieszczano od kilku do kilkunastu specjalnych zadań (special challenges) oznaczonych zieloną poświatą. Czasem trzeba pozbierać elementy stroju, czasem złapać 8 znaczków itp. W każdym razie to kolejne godziny grania. A warto dodać, że niektóre zadania są poukrywane i trudno je w ogóle odnaleźć! Ale, co najlepsze, to jeszcze nie wszystko! Na każdym poziomie dodatkowo porozrzucano masę znaczków w kształcie śnieżek (np. 40), które także można zbierać. Przejście tej gry na 100% można tylko porównać do poziomu trudności 'Insane' w Amplitude. Tygodnie, jeśli nie miesiące intensywnego grania!

Czekałem długo na taką grę jak SSX3. Grę, która pozwoli uwierzyć, że jeszcze nie wszystko w tym temacie zostało już zrobione. Ostatnio zaczynało mnie to wszystko powoli nudzić. Sequel za sequelem, zero świeżych pomysłów, koncentrowanie się na jak najszerszym gronie odbiorców... EA BIG udowodniło, że z pozoru wyeksploatowanego tematu można stworzyć jedną z najlepszych gier tego roku! Bo właśnie za taką uznaję trzecią część SSX. Postaraj się zrobić wszystko, by przynajmniej poczuć jej geniusz. Myślisz, że nie lubisz gier tego typu, bo nigdy w coś takiego nie grałeś? Gwarantuję, że dzięki SSX3 polubisz! Za to fanów poprzednich części chyba nie muszę zachęcać? Gra kompletna, idealna na zimę i święta. Polecam najbardziej jak tylko mogę.

Baron Ski