Jak wypadły więc levele Clanka? Szczerze mówiąc tak sobie. Może i na początku są zabawne i ciekawie się je przechodzi, ale z czasem zaczynają po prostu nużyć. Za dziesiątym razem robienia tego samego tylko w trudniejszym wariancie miałem już autentycznie dosyć. Może też denerwować jeszcze jedna sprawa. Lubicie w grach misje treningowe / tutoriale? Ja nie znoszę. Wiem, że zawsze trzeba je przejść, żeby załapać system sterowania, ale jest to męczące, bo chciałoby się od razu wkroczyć do akcji. Poziomy Clanka przypominają tymczasem jeden wielki tutorial. Nawet w końcowej fazie gry jeszcze uczycie się czegoś nowego. Niby fajnie, ale chyba zostało to wszystko trochę przekombinowane. Pocieszny robot zaliczył już wiele występów w tej serii i tego najnowszego na pewno nie uznaję za najlepszy. Źle nie jest, ale rewelacji też nie oczekujcie.
Nie będzie chyba dla Was wielkim zaskoczeniem jeśli napiszę, że dwójka bohaterów przez większość poziomów jest rozdzielona. Poziomy Ratcheta jak zawsze są nastawione na akcję i stanowią udany miks platformówki i strzelaniny (z naciskiem na to drugie). Szkoda trochę, że ludzie z Insomniac Games nie dostarczyli większej ilości sekcji platformowych, które tak udanie sprawdziły się w Quest for Booty, ale to oczywiście moje subiektywne zdanie (masa osób jest zadowolona z tego, że dominuje tu shooter).
Przez pierwszą część gry wydaje się, że nie ma tu zbyt wielu nowości. Powraca większość broni z poprzednich części (snajperka, ostrza, bazooka, blaster, granaty), choć twórcy postarali się także o nowe zabawki. Ciekawie sprawdza się jedna broń z alienem, którego trzyma Ratchet - Sonic Erupter. Na górze ekranu ukazuje się specjalny wskaźnik symbolizujący oddech tego obcego. Trzeba wyczuwać dobry moment i w kluczowym momencie pociągnąć za spust - wówczas fala uderzeniowa wytwarzana przez małego aliena będzie największa. W sumie broń przypomina swoim działaniem shotguna, ale jest w pewnym sensie innowacyjna. Fajnie też sprawują się dzikie pnącza, które wystrzelone tworzą chmurę z której wyłapują do siebie przeciwników.
Jak zwykle cały czas używając danej broni będziecie podbijać jej poziom doświadczenia, co przekłada się na większy zasięg, pojemność magazynka czy przede wszystkim siłę rażenia. W tej części oprócz tego znalazły się jeszcze specjalne nakładki (mody) pozwalające na upgrade'y broni - można modyfikować pukawki zmieniając choćby ich kolor, czy też właściwości strzelnicze (np. pociski rażące mocniej z bliskiej odległości, czy wolicie z nich zrezygnować na rzecz takich odbijających się od ścian?). Fajna sprawa, bo można teraz dostosować ulubioną giwerę do swoich predyspozycji, a nie zdawać się na pomysły twórców.
Pomijając już standardowe przedzieranie się przez poziomy i wystrzeliwanie wszystkiego co się rusza, kolejną innowacją jest możliwość poruszania się samolotem Ratcheta w przestrzeni kosmicznej. Nie mówię tu o prostym shooterze "na szynach", ale o swobodnym lataniu i eksplorowaniu przestrzeni - oprócz docierania do kolejnych planet z głównego questu możecie na przykład zatrzymywać się na małych księżycach (pełniących rolę side-questów) w poszukiwaniu bonusów. Jest ich naprawdę sporo i od razu przywodzą na myśl Super Mario Galaxy - podobnie jak tam, są to małe planety, po których można chodzić, unicestwiać przeciwników i szukać "znajdziek" pokroju istot Zoni.
