Emulator Nintendo 64 tworzony był niemal od początków sceny PSP. Problem w tym, Ĺźe wcześniej praktycznie nie dało się na nim grać – jakość emulacji, jej prędkość oraz funkcjonalność programu pozostawiały wiele do Ĺźyczenia. Miło mi więc napisać, Ĺźe najnowsza wersja Daedalusa jest juĹź w miarę grywalna. Wprawdzie nie obsługuje wszystkich gier z 64-ki (raczej tylko wybrane tytuły), ale lepsze to niĹź nic.

Daedalus R12 działa oczywiście na sofcie 1.50 oraz na wszystkich innych, które są w stanie go emulować (np. 3.xx OE). Instalacja jest dziecinnie prosta. Po ściągnięciu archiwum i jego wypakowaniu, znajdziecie dwa foldery: Daedalus oraz Daedalus%. NaleĹźy je skopiować do katalogu PSP/GAME w 1.50 lub do PSP/GAME150 w 3.xx OE. Oprócz tego musicie zdobyć jakoś jeszcze romy gier, które naleĹźy umieścić w katalogu roms w folderze Daedalus.

Jak wygląda obsługa gier w wersji R12? Przede wszystkim ograniczyć musicie się do największych hitów – oczywistym jest, Ĺźe autor skupił się na poprawnej emulacji najbardziej znanych hitów. Potwierdzić mogę, Ĺźe działają całkiem sprawnie m.in. Super Mario 64 (15-25 fpsów), Mario Kart 64 (ok. 20 fpsów), czy Lylat Wars 64 (czyli europejska wersja Star Fox 64 – ok. 15 fpsów). Nie jest to oczywiście rewelacja, bo grać trzeba bez dĹşwięku, Ĺźeby w miarę to chodziło, ale dla fanów i tak nie będzie to chyba przeszkodą (tym bardziej, Ĺźe w większości pozycji na N64 oprawa muzyczna nie naleĹźy do wybitnych).

Omówienia wymaga jeszcze menu Daedlusa oraz ustawienie niektórych opcji. Po uruchomieniu programu ujrzycie listę gier, które wrzuciliście do katalogu roms. Warto jednak wcisnąć „L”, dzięki czemu przejdziecie do Global Settings. Polecam pierwszą opcję (Display Framerate) ustawić na Yes – dzięki temu będziecie cały czas widzieli ile dana gra wyciąga klatek na sekundę. W Viewport Size moĹźna ustawić jeszcze wielkość okna, w którym będą wyświetlane gry. Zostawcie Full Size, bo nie wpływa to w Ĺźaden sposób na szybkość emulacji. Pozostałych ustawień radzę nie ruszać. Po wciśnięciu „R” znowu znajdziecie się przy wyborze gier. Włączcie którąś z nich i po jej uruchomieniu wciśnijcie SELECT i potem Edit Preferences. PoniĹźej podaję chyba najlepsze ustawienia, które najlepiej nadają się do praktycznie wszystkich gier:

• Texture Update Check – Disabled (włączone bardzo spowalnia emulator)
• Frameskip – 1 (tutaj moĹźna w zasadzie eksperymentować, jednak oprócz dwóch innych wartości – Disabled oraz 2 – reszta nie nadaje się do gry)
• Limit Framerate – Yes (warto mieć włączone, bo inaczej na niektórych planszach będziecie mieli zbyt wiele klatek na sekundę)
• Dynamic Recompilation – Enabled (jeśli tylko gra tę opcję obsługuje to warto)
• Audio – Disabled (włączanie / wyłączanie muzyki – tu wedle uznania, ale włączenie to z reguły ok. 5-7 fpsów mniej)
• Adjust Frequency – Diasabled (ta opcja dostępna jest tylko jeśli włączycie Audio – musi być na Disabled, bo inaczej bardzo spowalnia emulator)
• Controler – Default (ustawienie rozłoĹźenia przycisków)

Na koniec trzeba zatwierdzić wszystko wciskając Confirm Settings.

Warto sprawdzić Daedalusa? Moim zdaniem zdecydowanie tak. Nie jest wprawdzie jeszcze idealny, ale kto wie, czy jeszcze się nie rozwinie. Jego twórca na paĹşdziernik zapowiadał wersję R13 (która jeszcze się nie pojawiła w momencie pisania tego tekstu), więc bądĹşmy dobrej myśli.

Jeśli interesuje Was sprawa emulatorów na PSP, zdecydowanie powinniście sprawdzić takĹźe dwie dwa poniĹźsze teksty:

• Nester 1.07 - emulator NES-a na PSP
• SNEStyl 0.4.2. - emulator Super Nintendo na PSP

[Baron Ski]