Czy kiedykolwiek kochałeś kogoś tak pięknego i czystego, że nie mogłeś zmusić się, by pokazać jej swoją własną ciemność? Zawsze jest jakieś maleńkie światło ciemności… Widziałem cię dzisiaj. W alejce. I na torach. Wciąż cię widuję, gdziekolwiek nie pójdę… Jestem wszechmocny. Jestem nieśmiertelny. Mogę zrobić wszystko. Jestem przeklęty. Jestem Ciemnością.
Od premiery pierwszego Darkness minęło już blisko pięć lat. Gra zyskała wtedy uznanie graczy głównie ze względu na klimat komiksu oraz świetną fabułę. Digital Extremes oddało w nasze ręce tego roku kolejną część historii Jackiego Estecado. Co nowego u obdarzonego mroczną mocą bossa mafii? Jak wygląda ciemność po tych kilku latach? I najważniejsze: czy druga część zachowała klimat oryginału? Oto pytania, na które postaram się znaleźć odpowiedź.
Aw... what did they do, Jackie? What did they do to Jenny?Zacznijmy od tego, że akcja drugiej części została umiejscowiona dwa lata po wydarzeniach z „jedynki”. Jackie ukrył w sobie ciemność i nie pozwalał jej przejmować nad sobą kontroli. Poukładał sobie życie, jednak wciąż nie potrafi zapomnieć o Jenny. Nieustannie widuje ją gdziekolwiek nie spojrzy. Bohater stanął na nogi, ale nadal pogrążony jest w depresji po stracie ukochanej. Osią akcji będzie więc oczyszczenie Jackiego i wewnętrzna walka z ciemnością, która ponownie wkracza w jego życie.
Wszystko zaczyna się od spotkania z dwiema atrakcyjnymi blondynkami. Upojny wieczór nie trwa jednak długo, obie panie szybko dokonują żywota, a restauracja staje w płomieniach… Ciemność przypomniała sobie o Jackim… O Ciemności przypomniało sobie tajemnicze Bractwo… Nam zaś przyjdzie przypomnieć sobie genialny klimat komiksu.
Historia w Darkness II stoi na wysokim poziomie. Dojrzała i głęboka fabuła to jeden z największych plusów nowego dzieła Digital Extremes. Nie tylko porusza ciężkie tematy, ale również wciąga gracza tak, że z każdą chwilą pojawiają się pytania, na które za wszelką cenę chce szukać odpowiedzi. Jackie żyje jakby w dwóch różnych rzeczywistościach. W jednej jest mafiozem opłakującym ukochaną, w drugiej zaś przebywa w zakładzie dla umysłowo chorych.
Dodatkowym atutem budującym klimat jest też wszechobecna ciemność, krew oraz groteskowa przemoc, ale o tym później. Gra otrzymała w naszym kraju oznaczenie 18+ nie bez powodu. Ilość fucków, brutalnych lub sugestywnych scen jest dość spora. Chociażby misja w agencji towarzyskiej. Na szczęście pod tą dość sporą warstwą wulgaryzmów twórcy schowali bardzo ciężką historię o straconej miłości i próbie odkupienia własnych błędów.
Muzyka w
Darkness II to czysta poezja dla uszu. Wszystkie utwory przygotowano dopasowując je do klimatu historii Jackiego. Dodam jeszcze, że kawałek będący ostatnim na soundtracku już teraz gości na moim odtwarzaczu mp3, a to już o czymś świadczy.
