SSX był tym dla PS2/Xboxa/GCN, czym Cool Boarders było dla PSX'a - najlepszym tytułem oddającym na ekranie telewizora snowboard na danej generacji konsol. Na razie nic nie słychać o nowej marce, EA Big nie czeka więc zbyt długo i kolejna część serii SSX trafi jako pierwsza na Wii. SSX Blur ma być połączeniem najlepszych cech poprzedników z jednoczesnym przywiązaniem do sterowania dostosowanego specjalnie pod potrzeby kontrolerów, z jakich korzysta konsola.
Gra standardowo będzie podzielona na dwa główne tryby - dla jednego gracza i do rozgrywki wieloosobowej. Singleplayer to opcja Quickplay i Tournament Mode - tę pierwszą warto będzie wybrać na początku, w celu zapoznania się z różnymi typami wyścigów, jakie zaoferuje nam developer. Nic nowego tutaj nie ujrzymy - jest zwykły Race, Slope-Style (w którym liczy się liczba punktów zdobyta przez zawodnika), Big Air (zestaw kilku następujących po sobie "wyskoczni", na których trzeba oczywiście natrzaskać jak najwięcej tricków, za które zgarniemy punkty), Half-Pipe (ukochanej przez wielu "śniegowej rynny do czesania trików" nie trzeba chyba nikomu przedstawiać:)) i Slalom. Głównym trybem jest jednak oczywiście Tournament Mode, czyli nic innego jak następująca po sobie seria wyzwań w postaci wymienionych wyżej rodzajów wyścigów. Cel - dotarcie na szczyt góry, co można osiągnąć nie inaczej jak poprzez zaliczenie kolejnych eventów. Multiplayer oferuje możliwość gry przez split-screen dla dwóch graczy, bądź w trybie, w którym każdy gra po sobie (w tym przypadku możliwe jest dołączenie nawet trzech kumpli). Do wyboru dostaniemy 12 postaci (większość jest znana z prequelów, tylko dwójka jest nowych) oraz 12 tras rozmieszczonych na trzech górach. Niestety, tory to w większości tylko przemodelowane etapy z poprzednich części, znajdziemy więc choćby Happiness znane z SSX3... Szkoda, że nie pokuszono się o stworzenie zupełnie nowych tras, bo dla osób, które na wylot znają te stare, granie w SSX Blur może już nie sprawiać takiej radości. Owszem, znajdą się stosowne modyfikacje, ale nie będzie to nic rewolucyjnego.
Oczywiście głównym czynnikiem wyróżniającym Blur spośród innych części miało być sterowanie. Dzięki wykorzystaniu innowacyjnych kontrolerów od Wii, całość miała być bardziej "namacalna" i naturalna. Za pomocą ruchów Nunchuckiem będzie można skręcać, a operowanie gałką analogową będzie pozwalało na jeszcze bardziej gwałtowne ruchy - przydatne przy częstych, ostrych manewrach. Przycisk Z odpowiadać będzie za boost, a skok egzekwować należy prostym ruchem Nunchuckiem w górę. Już po takim wyskoku, ruchy w lewo i prawo odpowiadają za spiny, a w górę i w dół - flipy. Dodatkowo przytrzymując Z nasz zawodnik łapie się deski, a łącząc te wszystkie ruchy w jedną całość, można wyczesać całkiem skomplikowane combosy. Przed lądowaniem przy co bardziej skomplikowanych ewolucjach, trzeba będzie się wykazać refleksem i szybkością w naciskaniu buttona B.
Powraca system Uber Tricków możliwych do wykonania w miarę nabijania paska Groove Meter. Przy osiągnięciu trzeciego poziomu (co stanie się po wylądowaniu kilku wysoko punktowanych ewolucji) można aktywować jakiś Uber Trick, który w tej odsłonie będzie trzeba jednak wcześniej odkryć poprzez znalezienie co najmniej 20 "znajdziek" na trasach (każde 20 to jeden Uber Trick, których w sumie jest dwanaście do odblokowania). Wykonanie każdej takiej specjalnej ewolucji wiąże się z koniecznością "wyrysowania" przez gracza kontrolerem jakiegoś wzoru (na przykład serca). Jeśli zaś jesteśmy już przy Groove Meterze, to warto wspomnieć, że przy osiąganiu przez niego odpowiedniego poziomu, muzyka w czasie gry ma się nieco zmieniać - raz ma być bardziej przytłumiona, innym razem bardziej żywa i nagłośniona. Wszystko zależeć będzie od naszych postępów w wyścigu.
SSX Blur wizualnie nikogo nie zaskoczy i będzie prezentowało raczej porównywalny poziom do tego, co mogliśmy oglądać na konsolach poprzedniej generacji. Bardzo dobrze zaprojektowane trasy z dużą liczbą skrótów i daleko rozciągającą się widocznością i nastawienie na jak największą widowiskowość to przecież znaki rozpoznawcze tej serii. Do tego różnego rodzaju efekty graficzne (choćby blur) przy używaniu boosta bądź wykonywaniu tricków także będą tu stać na porządku dziennym. Autorom zależy na zachowaniu płynności - miejmy nadzieję że w finalnej wersji gry uda się zachować 60 fps-ów znane choćby z trzeciej części serii, a nie dwa razy mniej z ostatniego On Tour. Z pewnością wielu z Was oczekuje więcej od Wii także w kwestii technikaliów, niemniej jednak trzeba przyznać że w chwili wydania to będzie i tak jedna z ładniejszych gier na tę konsolę. Na prawdziwe wykorzystanie jej graficznych możliwości przyjdzie nam po prostu pewnie jeszcze trochę poczekać. Tradycyjnie należy się spodziewać dobrego, licencjonowanego soundtracku - ten element nigdy nie zawodził w tej serii i choć nieznana jest jeszcze dokładna tracklista, to chyba o ten aspekt najnowszego SSX-a można być spokojnym.
Największym problemem SSX Blur będzie to, że gra będzie po prostu odgrzewanym kotletem. Pomimo odmienionego sterowania i paru drobnych niuansów, trudno się oprzeć już teraz wrażeniu, że to już było. Szczególnie w sytuacji, gdy developer nie pokusił się nawet o przygotowanie zupełnie nowych tras, a tylko zmodyfikował te już znane - osoby mające za sobą kilkadziesiąt godzin z poprzednimi odsłonami mogą mieć dość i tym samym zakup SSX Blur może być niespecjalnie opłacalnym posunięciem. No cóż, sami sobie będziecie musieli odpowiedzieć czy warto czekać, bo w końcu to nadal produkt najwyższej klasy, tyle że odgrzewany... SSX Blur zaatakuje USA już 27 lutego, a Europa na swoje wersje poczeka do 16 marca bieżącego roku.
Sarge
