Jack Bauer w kosmosie – dokładnie takich słów użyli twórcy Mass Effect w jednym z wywiadów do scharakteryzowania postaci głównego bohatera ich gry. To krótkie sformułowanie już na wstępie powinno być dla Was najlepszą rekomendacją tej pozycji.
Słowa te pojawiły się w kontekście możliwości dokonywania świadomie wyborów, które na bliższą metę negatywnie określają bohatera, jednak podążając za myślą i filozofią Jacka w 24, to cel uświęca środki, więc ostatecznie doprowadzą one do pomyślnego końca misji.
Mass Effect zapowiadany jest domyślnie jako pierwsza część trylogii, która w całości ma stać się jedną z najbardziej znaczących w historii gier video. Każda z części opowiadać będzie z pozoru zupełnie inną historię, jednak będzie łączył je wątek wspólny, o którym na razie nie wiadomo zbyt wiele. Każdy epizod ma rozmachem przypominać najlepsze epickie opowieści.
Epizod pierwszy
Już wczesne zapowiedzi kładły nacisk na dwa aspekty tej pozycji – grafikę i innowacyjną formę prowadzenia dialogów. Autorzy do dziś przekonują, że tej drugiej cechy jeszcze nigdy nie uświadczyliśmy. System ten ma być w założeniach intuicyjny i sprawiać, by gracz jeszcze bardziej utożsamiał się z kierowaną przez siebie postacią. Jak to się sprawdza w praktyce? Prowadząc rozmowę, na ekranie wyświetlają się na bieżąco możliwości zachowania się głównego bohatera - Shepparda. Może on np. być agresywny i naciskać postać, z którą rozmawia lub być uprzejmym. Rozmieszczenie na ekranie możliwości dialogowych także rozwiązane jest w sposób oczywisty dla gracza – kwestie z tych samych kategorii (czyli np. gniew) wyświetlane są zawsze w tym samym miejscu, co pozwala w sposób płynny i bardzo filmowy prowadzić dialog.
Twórcy ciągle zachwalają ten aspekt rozgrywki pokazując np. jak „na żywo” zmienia się zachowanie postaci wraz z wprowadzaniem nowych komend przez gracza. Na jednym z filmów prezentujących grę pokazana była taka oto sytuacja – bohater rozmawia z jednym ze swoich podwładnych i stwierdza, iż oddział musi zejść do kopalni, gdyż musi być tam coś ważnego. Postać, z którą rozmawia bez zastanowienia stwierdza, że może to być zbyt niebezpieczne i raczej nie chciałaby tego robić. Wtedy sterujący głównym bohaterem zmienia taktykę na bardziej agresywną, w skutek czego Sheppard po prostu zdecydowanie stwierdza – Wydałem Ci rozkaz! To ja jestem dowódcą! Czy to jasne!? – I ponownie, bez żadnych przerw, postać z którą dowódca rozmawiał, ulega i podporządkowuje się decyzji gracza. W akcji wygląda to niesamowicie i naprawdę filmowo, tym bardziej, że cały czas podczas podejmowanych decyzji kamera dynamicznie pokazuje akcje, w dużej mierze skupiając się na twarzach.
W tym momencie dochodzimy do drugiego głównego punktu charakterystycznego dla Mass Effect. Mimika i animacja twarzy bohaterów na wyznaczać nowe standardy w dziedzinie gier video. Śmiało mogę stwierdzić, iż wykonanie twarzy postaci prawie nie ustępuje temu, co mogliśmy widzieć chociażby w Final Fantasy The Spirits Within. Ukazanie pracy mięśni twarzy w połączeniu z ruchami oczu, miganiem powiek i prawie tak samo dobremu voice actingowi i synchronizacji mówionych kwestii z ruchami ust bohatera robią naprawdę piorunujące wrażenie na oglądającym. A skoro przy tym jesteśmy to jednak jeśli Sheppard może i będzie Jackiem Bauerem kosmosu, tak jego głos co najwyżej pasowałby do Raidena z MGS2 – chociaż może to i kwestia gustu, a jak wiadomo o tych się nie dyskutuje.
