Pod względem oprawy graficznej mamy idealne przeniesienie tego, co pamiętamy z PS3 na ekranik PS Vita. Nie dostrzegłem żadnych uproszczeń – mała konsolka doskonale radzi sobie z designem, z jakiego słynie LBP. Jedynym minusem jest naturalnie nieco niższa rozdzielczość, ale przecież ekran Vity jest odpowiednio mniejszy, więc w ogóle się tego nie czuje. Jedynym minusem jaki przychodzi mi do głowy są okazjonalne mini-lagi w przypadku przechodzenia poziomów online. Zdarza się, że postacie reagują z minimalnym opóźnieniem – być może wyeliminuje to jakiś przyszły patch. W każdym razie na grę patrzy się z przyjemnością, choć też nie jest to tytuł, który powali Was na kolana. Jest po prostu tak jak być powinno, choć bez fajerwerków.

Szkoda, że kampania dla jednego gracza jest dość krótka. Pięć dużych światów da się ukończyć w jakieś 4-5 godzin i to pod warunkiem, że będziecie zatrzymywać się również na konkurencjach bonusowych. Nie jest powalający wynik, ale z drugiej strony przynajmniej nikt nie zdąży się znudzić. Duży plus za to, że twórcy co chwilę dostarczają nowe pomysły, które zmieniają gameplay. Może to być sterowanie jakimś pojazdem, walka z bossem, sprint na czas, czy wykorzystywanie jakiegoś gadżetu. Całą kampanię i wszystkie etapy platformowe da się przejść oczywiście w kilku graczy, ale po doświadczeniach z poprzednimi odsłonami LBP była to właściwie formalność. Do tego mamy wspomniane pięć produkcji w „Salonie gier” oraz tysiące poziomów tworzonych przez graczy. Dzięki temu, żywotność LBP Vita jest właściwie nieograniczona.

Można trochę ponarzekać też na to, że gra jest łatwa. Rzeczywiście, liczba żyć jest nieograniczona, więc standardowe poziomy w trybie przygodowym nie sprawią Wam najmniejszego problemu. Największym wyzwaniem była pierwsza część LBP, gdzie liczba żyć była ograniczona i w końcu trzeba było dotrzeć do kolejnego checkpointu, aby popchnąć akcję dalej. Tutaj powtarzać trudniejsze fragmenty można w nieskończoność. Twórcy zdecydowali się na taki manewr pewnie ze względu na kooperację, gdzie przypadkowe zgony występują dużo częściej niż gdy gra się samemu. Pewnym wyzwaniem mogą okazać się co najwyżej walki z bossami – tam liczba „żyć” jest już limitowana. Występuje tu pewien dysonans – o ile przechodzenie poziomów to bułka z masłem, to już walki z „szefami” mogą sprawić trudność nawet doświadczonym graczom.

LBP Vita to świetna pozycja, która bez problemu wskoczyła na listę najlepszych i najbardziej wartościowych produkcji na nowego handhelda Sony. Dlaczego więc nie otrzymała „dziewiątki”? Cóż, powtarzam to od czasu recenzji pierwszej części – doceniam ogromne możliwości edytora, klimat i słodycz wylewającą się z mordek szmaciaków, ale pod względem mechaniki nie jest to czołówka wśród platformerów. Całą grę oparto na silniku fizycznym, który niestety momentami denerwuje. Po prostu sterowanie i pomysły na poziomy nie są takie, żebym mógł z czystym sumieniem podciągnąć notę pod 9/10. Nie będę tego robił tylko dlatego, że gra ma mocno rozbudowany edytor. Wielu recenzentów podwyższało noty poprzednim częściom właśnie za to, ale ile można? Mnie osobiście interesuje głównie kampania dla samotników i bawienie się kreacjami innych graczy. Jeśli jednak jesteście urodzonymi twórcami i chcielibyście kupić LBP Vita głównie po to, aby bawić się edytorem, wówczas jest to gra wybitnie dla Was i powinniście dodać nawet 0.5 punktu do oceny końcowej. Kwestia podejścia.

Rafał „Baron Ski” Skierski

PLUSY:

• Nowe mechanizmy wykorzystujące możliwości PS Vita;
• Pięć pełnoprawnych produkcji w trybie „Salon gier”;
• Jakość z PS3 teraz na PS Vita;
• Profesjonalna polska wersja językowa;
• Pomysły na mini-gierki;
• Ogromna żywotność.

MINUSY:

• Tryb przygodowy mógłby być dłuższy;
• Brak kompatybilności z poziomami stworzonymi w LBP na PS3 czy PSP;
• Nierówny poziom trudności;
• Okazjonalne problemy z silnikiem fizycznym.