God of War: WstÄ pienie - recenzja PlayStation 3

Według mnie twórcy tworząc prequele rzadko kiedy stają na wysokości zadania. Teoretycznie jest ciekawie – moĹźemy w końcu poznać historię głównego bohatera i przeĹźyć wydarzenia, które miały rozegrać się w jego Ĺźyciu przed pierwszą częścią. Problem w tym, Ĺźe ludzie z Sony Santa Monica w trzech głównych częściach GOW-a umieścili najciekawsze i najbardziej znane postacie i bogów, z których większość padła pod naporem Kratosa. Oczywistym było więc, Ĺźe we Wstąpieniu Ĺźycie głównemu bohaterowi musiał uprzykrzać ktoś inny. Tu według mnie tkwi największy problem tej części – mniej porywająca historia oraz bardziej „anonimowi” bossowie.

Akcja toczy się jeszcze przed pierwszą częścią God of War, a więc przed starciem z Aresem, które potem dało Kratosowi miejsce na Olimpie i tytuł boga wojny. Ares podstępnie wmanewrowuje głównego bohatera w zabicie jego rodziny, a następnie wściekły Spartiata zostaje umieszczony w więzieniu przeznaczonym dla potępionych. Kratos został skazany na doĹźywocie, a jego jedynymi towarzyszkami mają być nękające go Furie. Nietrudno się domyślić, Ĺźe nasz heros próbuje uciec z więzienia (zbudowanego na ciele tytana Hekatonchejra) i dopaść Furie, aby zemścić się za swój los. Jego głównym celem jest jednak zemsta na Aresie i pozostałych bogach Olimpu.

No właśnie, niby zalążek całej opowieści jest ciekawy, ale dalej wcale nie jest tak róĹźowo. Po pierwsze, cała fabuła przedstawiana we Wstąpieniu jest dość płytka. Kratos przez całą kampanię wypowiada zaledwie kilkanaście zdań (Bogusław Linda się nie napracował), a filmiki przerywnikowe równieĹź należą do rzadkości. MoĹźna odnieść wraĹźenie, Ĺźe historia została zepchnięta na dalszy plan, a twórcy nie bardzo mieli na nią pomysł. Skupili się więc na rozgrywce.

Po drugie, jak juĹź wspomniałem, minusem jest teĹź to, Ĺźe w najnowszej części nie ma znanych postaci z greckiej mitologii. Nie ma pojedynków z wielkimi bogami, a trzy Furie i walki z nimi to jedynie słaba przystawka w porównaniu do tego, co oglądaliśmy w poprzednich częściach. Wcześniej przecieĹź kaĹźdego GOW-a zaliczało się takĹźe dla fabuły. PrzecieĹź nie chodziło jedynie o rozgrywkę, ale takĹźe o to, Ĺźeby zobaczyć co dalej się wydarzy i naocznie przekonać się jak developer wymyślił sobie walki z Zeusem czy Posejdonem. Wstąpienie to odsłona bardziej „kameralna”, powiedziałbym, Ĺźe swoim rozmachem zbliĹźona bardziej do części, które ukazały się na PSP. Nie jest to jakiś wielki zarzut, ale po prostu kaĹźdy powinien przed zakupem zdać sobie sprawę, Ĺźe takiego rozmachu jak w GOW1, 2, 3 tutaj po prostu nie będzie.

Po trzecie wreszcie, początek gry jest średnio zachęcający. Niby mamy efektowne wprowadzenie, bo oto Kratos ucieka z więzienia zbudowanego na ciele jednego z Tytanów. Znowu twórcy wrzucili „ruchomy” poziom, zmieniającą się perspektywę i walkę z wielkim bossem, a mimo to jakoś nie zrobiło to na mnie wielkiego wraĹźenia. Sterowanie na wstępie wydaje się toporne, nie ma zagadek, są za to totalnie liniowe poziomy. Owszem, God of War nigdy nie naleĹźał do gier oferujących nam setki rozgałęzień, ale jakoś ten początek do mnie nie przemówił. Pewnie takĹźe dlatego, Ĺźe Kratos dysponuje naprawdę ubogim zestawem ciosów. Nie moĹźna nawet odpalić prostego combosa „trójkąt, trójkąt, trójkąt”, bo najpierw trzeba go „odkryć”. Denerwuje teĹź kamera, która bardziej stara się pokazać spektakularność całej sceny niĹź skupić się na walce i tym samym ułatwić nam zadanie. Dochodzi do przypadków, Ĺźe Kratos pojedynkujący się z przeciwnikami przypominają mrówki i nie widać nawet jakie ciosy wyprowadzamy. Wszystko to w imię efekciarstwa. Na koniec jeszcze walka z bossem, którego trzeba okładać tymi dwoma ciosami na krzyĹź, bo przecieĹź nic innego główny bohater jeszcze nie potrafi… Ok., moĹźe się przyczepiłem, ale naprawdę początek nie zrobił na mnie dobrego wraĹźenia. Gdybym miał po pierwszej godzinie wystawić ocenę, byłoby to 5/10.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

Na szczęście im dalej w grę, tym juĹź tylko lepiej. Powraca wreszcie świetny design poziomów, są ciekawe zagadki, jest dopracowana walka czy imponujące przerywniki filmowe. No i oczywiście świetna oprawa A/V, która wprawdzie nie posunęła się do przodu od czasu GOW3, ale po raz kolejny stara się wycisnąć maksimum z siedmioletniej juĹź konsoli.

System walki został trochę zmodyfikowany. Jedyną główną bronią Kratosa są słynne Ostrza Chaosu, które moĹźna dopakowywać wykorzystując jedną z czterech boskich mocy (Aresa, Posejdona, Zeusa i Hadesa). Oprócz tego moĹźna jeszcze wykorzystywać bronie opcjonalne, które albo leżą gdzieś na polu bitwy albo odbieramy je przeciwnikom (moĹźe to być młot, włócznia, miecz czy tarcza). Co ciekawe, niektóre z nich „zuĹźywają” się bardzo szybko, inne z kolei moĹźna wykorzystywać do woli. Co warte podkreślenia, nie jest to tylko dodatek na siłę, bo dodatkowe bronie często mają dużą moc i po prostu opłaca się z nich korzystać. Do tego mamy oczywiście moĹźliwość korzystania z magii, a w dalszej części gry dochodzą jeszcze moce dodatkowe – wykorzystywane nie tylko w walce, ale i w zagadkach.