Szkoda, że PSP w tak wielkim stopniu cierpi przez zjawisko piractwa. Jeśli miałbym wymienić konsolę obecnej generacji, która najbardziej straciła przez możliwość bezproblemowego uruchamiania nielegalnego softu, wybór padłby właśnie na handhelda Sony. Szkoda, bo przez to wielu developerów już dawno odwróciło się od tej maszynki, a zmusić ją do wysiłku próbuje już tylko japoński gigant elektroniczny. Wydaje się, że końcówka tego roku jest ostatnim okresem, w którym doczekaliśmy się hitu z prawdziwego zdarzenia na PSP. To właśnie God of War: Ghost of Sparta, który wyciska z tego sprzętu wszystko co fabryka dała. Z jednej strony z przyjemnością ogląda się takie produkcje, a z drugiej od razu ogarnia człowieka żal, że to już prawdopodobnie koniec i więcej takich megahitów się nie doczekamy. Plotki na temat PSP2 coraz bardziej przybierają na sile, ale póki co warto zaznajomić się z najnowszymi przygodami Kratosa, bo są one nowym wyznacznikiem tego, co pięcioletnia już konsolka potrafi.
Losy rodziny Kratosa, czyli głównego bohatera God of War, od samego początku były głównym tematem kolejnych odsłon serii. W Ghost of Sparta ten trend jest kontynuowany, a główny bohater stara się tym razem odkryć przeszłość swojego brata Deimosa, z którym został rozdzielony w dzieciństwie. Okazuje się, że Kratos do tej pory posiadał wiedzę niezgodną z fatami, więc jego złość jest jak zwykle ogromna. Historia toczy się pomiędzy pierwszą a drugą częścią GoW z PS2 i dobrze przedstawia tło wydarzeń, które oglądaliśmy do tej pory.
Fabuła popycha wprawdzie akcję do przodu, ale tym, co z pewnością wgniecie Was w ziemię jest oprawa graficzna. Ghost of Sparta wygląda powalająco. Naprawdę. To najładniejsza gra na PSP i nowy wyznacznik tego, co handheld Sony jest w stanie dokonać. Wyznacznik, który pewnie już nigdy nie zostanie pobity. Momentami widoczki są rodem z PlayStation 3, a przecież to tylko mała kieszonsolka, mieszcząca się w dłoniach. Zdumiewające jak dużo studio Ready at Dawn było w stanie z niej wycisnąć. Największe wrażenie robi chyba drugi plan, czyli to co dzieje się w tle. Pamiętacie sceny z God of War na PS2, czy nawet PS3, gdzie w tle bardzo dużo się działo? Tutaj jest podobnie i wprost nie można uwierzyć, że to wszystko chodzi bez żadnego przycinania. Spójrzcie tylko na screeny - już pierwszy plan prezentuje się świetnie, a background to małe mistrzostwo świata. Z jednej strony szkoda, że takie wspaniałości są odtwarzane na małym ekraniku PSP (chciałoby się oglądać je na dużym TV), a z drugiej - tym większy szacunek dla developera.
Rozgrywka niespecjalnie zmieniła się od czasu poprzedniej części i można to odebrać jako plus lub jako minus - jak wolicie. Kratos dalej przedziera się przez kolejne krainy po drodze wykańczając nowy zestaw maszkar i od czasu do czasu mierzy się z bossami. W miarę progresu oczywiście zdobywa kolejne magiczne moce, bronie, a przy tym rośnie jego siła i możliwości - przechodziliśmy już przez ten schemat kilka razy. Dobrze, że magię przypisano do przycisków kierunkowych PSP, dzięki czemu dużo łatwiej i przyjemniej się jej używa niż w przypadku poprzedniej części. Standardowo Bogiem Wojny sterujemy przy pomocy gałki, a kamera ustawia się sama, nie trzeba jej kontrolować.
Szkoda, że autorzy oprócz rozmachu graficznego nie pokusili się o większe innowacje w gameplayu. Tak naprawdę całość smakuje bardzo podobnie do poprzedniej części, co niby dalej jest zjadliwe, ale zaczyna się powoli przejadać. Rozgrywka polega na tym samym co już doskonale znamy - główny bohater przechodzi przez liniowe lokacje, a tak naprawdę można odnieść wrażenie, że od komnaty do komnaty. Tego typu pomieszczenie jest wówczas zamykane i następuje walka z wrogimi istotami. Zagadek tu właściwie nie ma (oprócz prościutkich mechanizmów w rodzaju włożenia klucza, przygniecenia przycisku w ziemi, czy przesunięcia wajchy), więc szarych komórek tutaj nie wysilicie. Co zatem decyduje tak naprawdę o świetności tytułu? Cóż, w znacznej mierze genialna oprawa audio-video, świetny klimat (niezmiennie) i rewelacyjny system walki, który został poddany niewielkim poprawkom.
