Gra jest też zbyt przewidywalna i powtarzalna. Szczerze mówiąc spodziewałem się, że twórcy przygotują coś więcej niż standardową procedurę łapania duchów, którą opisałem powyżej. Myślałem, że czasami trzeba będzie ruszyć szarymi komórkami, by znaleźć sposób na kolejne zjawy - nie wiem, może włączyć specjalny promień światła, prowokować duchy, czy zwabiać je do przygotowanych wcześniej pułapek. Zastanawiam się czy to dobry przykład, ale świetnie pokazał jak to wszystko zrobić Luigi's Mansion, jeden z tytułów startowych dla GameCube. Może i klimat był tam nieco bardziej cukierkowy, ale rozgrywka nie nużyła i zmuszała do myślenia. Nie mogę tego niestety napisać o Ghostbusters: The Video Game.
Oczywiście niektóre duchy są nieco trudniejsze do złapania od pozostałych i trzeba na nie poświęcić więcej czasu. Tyle tylko, że sprowadza się to do trzymania przez dłuższą chwilę prawego triggera, bo potem już schemat jest ten sam - dobicie i zwabienie oponenta do pułapki. Umówmy się, jakieś 95% całego łapania sprowadza się do tego samego - pozostałe kilka procent to przypadki, w których ducha na przykład złapać nie można. Do kupienia są dodatki do plecaka głównego bohatera, jednak prawdę mówiąc większości z nich w ogóle się nie odczuwa.
Oprawa graficzna nie powala na kolana. Nie będziecie może oglądali tej gry ze skrzywieniem na twarzy, ale o zachwytach również nie ma mowy. Plus za nieźle prezentujące się postacie głównych bohaterów, duchy oraz spore możliwości w niszczeniu otoczenia. Minus za nierówną jakość tekstur, proste obiekty na drugim planie oraz niestabilną animację (lubi zwalniać, oj lubi...) i tzw. tearing. Na scenkach przerywnikowych widać z kolei kompresję plików video - co ciekawe, również w wersji na PS3, a przecież na płycie Blu-ray nie powinno twórcom brakować miejsca.
Skoro już jesteśmy przy porównaniu wersji na dwie konkurencyjne konsole, po raz kolejny muszę napisać, że edycja dla PS3 została spaprana. O ile Pogromcy Duchów na 360-tce chodzą w 720p, to na konsoli Sony ograniczono się do marnego 540p, które jest upscalowane, więc trudno tu mówić o właściwym HD. Prawdę mówiąc to chyba jedna z najgorszych konwersji dla PlayStation 3, z jakimi się spotkałem. Nie dość, że obniżono rozdzielczość względem wersji na konkurencyjną platformę, to jeszcze na ekran nałożono spory blur. Podobnie było choćby w przypadku Silent Hill: Homecoming, jednak o ile tam niższa rozdziałka przekładała się przynajmniej na trochę bardziej płynną animację, tak tutaj nic to nie dało - gra w równym stopniu lubi zarywać na obu konsolach. Dziwne, skoro na PS3 procek musi przerzucać mniej detali. Dziwne tym bardziej, że dostało się również teksturom, które na PS3 wielokrotnie przypominają to, co oglądaliśmy za czasów PS2. Naprawdę nie przesadzam, polecam Wam zajrzeć do galerii, gdzie możecie przyjrzeć się kilku ujęciom porównawczym z obu platform (ostatnie sześć zdjęć w galerii). Jakby tego było mało, na PlayStation 3 wymagana jest instalacja ok. 4GB danych, któa trwa 10 minut - w teorii powinna przyspieszać loadingi, ale nic takiego nie ma miejsca. Po "zejściu" głównego bohatera, trzeba czekać tyle samo czasu co na 360-tce, gdy gra jest tam odpalana z płyty (czyli ok. 30 sekund). Developer zresztą w jednym z wywiadów przyznał, że wersja na Xboxa 360 ma ok. 25% więcej detali.
Oprócz trybu dla jednego gracza developer zaserwował nam także Multi. Nie spodziewajcie się jednak Deathmatchu, bo raczej nie sprawdziłoby się to w takiej formule. Zamiast tego przygotowano drużynowe mini-gierki, w którym można rywalizować ze znajomymi na punkty. Różnorodność jest spora: Survival (przetrwaj kolejne fale nadciągających duchów), Containment (zniszcz jak najwięcej zjaw w podanym czasie), Destruction (zniszcz relikty przed końcem czasu), Protection (uchroń trzy urządzenia PKE przed nacierającymi duchami), Thief (zatrzymaj oponentów przed podkradaniem rzeczy) oraz Slime Dunk (wrzuć najwięcej duchów do pułapki) - każdy powinien znaleźć coś dla siebie. Oczywiście nie zabrakło list rankingowych, więc można porywalizować z graczami z całego świata. Jest też możliwość ustawiania krótkich misji w trybie kooperacji, ale wielka szkoda, że nie udostępniono "prawdziwego" co-opa. Przydałaby się też kooperacja offline, jednak nic takiego nam nie dostarczono.
Ghostbusters to tytuł dobry i... tylko dobry. Mimo dużych chęci nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że twórcom bardzo szybko zabrakło pomysłów. Rozgrywka jest troszkę zbyt powtarzalna, oprawa graficzna nie powala, a momentami widać silne korzenie z poprzedniej generacji konsol. Jeśli jednak przyjąć, że mamy do czynienia z grą na licencji, to skończyło się całkiem nieźle - fani kinowego hitu będą zapewne umiarkowanie zadowoleni. Ja mimo wszystko liczyłem na nieco więcej.
Rafał "Baron Ski" Skierski
PS W Europie Ghostbusters: The Video Game ukazała się na razie wyłącznie na konsolach Sony (PS3, PS2). Wersja na Xboxa 360 będzie musiała poczekać do jesieni, by pojawić się w naszych sklepach, jednak jeśli bardzo się Wam spieszy, możecie spróbować zdobyć amerykańską wersję - nie jest zabezpieczona regionalnie i spokojnie można odpalić ją na europejskich konsolach.
