Onlygames.pl | Serwis Konsolowy, recenzje gier, konsole | PlayStation 3, Xbox 360, Wii, PSP, 3DS, DS, PS2, strona o konsolach

------------------------------------
Kanał OnlyGamespl na YouTube:

Zdjęć w galerii: 14033
Liczba wiadomości: 8451
Liczba artykułów: 1800
Driver - recenzja PSX (Strefa Retro) - PSone review PSX

Pamiętacie jeszcze pierwszą część serii Driver? Gdy debiutowała piętnaście lat temu na PSone, była pod pewnymi względami rewolucyjna. Postanowiliśmy przypomnieć ją Wam w tej retro-recenzji. PSX w roku 1999 doczekał się wprawdzie wielu hitów, ale pierwsze przygody Tannera mocno się odznaczyły. Zapraszamy do nostalgicznego powrotu w przeszłość.

Poniżej znajdziecie filmik jeśli wolicie oglądać wideo-recenzje. Dla fanów tradycyjnej formy, pod filmem znajdziecie całą recenzję w formie pisanej. Wybór należy do Was.

 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

  - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

 

Gdybym miał wymienić grę gangsterską, która pierwsza zrobiła na mnie największe wrażenie, bez wahania przyszłoby mi do głowy tylko jedno słowo: Driver. Tak, wcale nie GTA, bo to właśnie opowieść o pewnym Kierowcy studia Reflections była pierwszą, która w 3D zaserwowała nam to, czego pierwsze dwie części Grand Theft Auto były namiastką. Dostaliśmy wielkie, pieczołowicie odwzorowane (oczywiście jak na tamtą epokę) miasta, niezłą fabułę, emocjonujące ucieczki przed gliniarzami i wreszcie swobodę, o której wcześniej w 3D mogliśmy tylko pomarzyć.

W Driver mogliśmy wcielić się w Tannera – policjanta-tajniaka, który zostawił odznakę w pracy, a mundur w szafie, aby móc z powodzeniem działać w przestępczym światku. Jego celem było zdobycie zaufania gangsterów i odnalezienie pewnego bandziora o pseudonimie Mr Big. W ten oto sposób zaczynała się emocjonująca przygoda w klimacie lat siedemdziesiątych, w której zaczynaliśmy od rozwożenia podejrzanych paczek po mieście i odbierania podejrzanych typów  z napadu, a kończyliśmy na rozwalaniu lokali konkurencji, straszeniu informatorów i karkołomnych ucieczkach przed wściekle atakującą policją.



Dużym plusem gry były pieczołowicie odwzorowane cztery miasta: Nowy Jork, Miami, San Francisco oraz Los Angeles. Każde z nich miało swoje charakterystyczne cechy, a twórcy postarali się o odtworzenie wielu słynnych miejsc znanych z rzeczywistości. Madison Square Park, Empire State, Ocean Drive, Miami Beach, China Town, czy Beverly Hills – jeśli te nazwy coś Wam mówią, możecie spodziewać się ich odpowiedników w grze.

Cała gra miała świetny, gangsterski klimat. Przed każdą misją można było rozejrzeć się po mieszkaniu wynajętym w obskurnym hotelu i chociażby odsłuchać automatyczną sekretarkę. Nagrania zawierały zarówno zlecenia na kolejne misje, prośby o drobne „przysługi”, ale też czasem komiczne pomyłki. Po odsłuchaniu wiadomości można było wybrać interesującą nas misję. I o ile czasami do wzięcia było tylko jedno zadanie, to czasami można było wybierać nawet spośród trzech. Dawało to nam możliwość przejścia gry co najmniej trzy razy i natykania się na misje, których wcześniej nie mogliśmy doświadczyć. Całość była nasiąknięta klimatem lat siedemdziesiątych z charakterystyczną muzyką i samochodami, którymi mogliśmy pojeździć.



Dzieło firmy Reflections, która notabene wcześniej popełniła dwie części popularnego Destriction Derby, odznaczało się jednak przede wszystkim świetnym modelem jazdy, ciekawymi misjami i robiącymi wrażenie ucieczkami przed policją. W sumie twórcy zawarli tu blisko 45 różnych misji i sporo z nich na stałe zapisywało się w pamięci. Choćby ta, w której zasiadaliśmy za sterami taksówki i mieliśmy nastraszyć pracownika konkurencji wykonując serię samobójczych manewrów na ulicach miasta. W rogu ekranu znajdował się wskaźnik strachu, który wskazywał czy gość miał już pełno w spodniach, czy należało jeszcze podkręcić obroty i zaliczyć kilka czołówek. Adrenalinę podnosiły też zadania na czas, kiedy to należało dojeżdżać na umówione spotkania, a potem okazywało się, że informatorzy dali ciała i trzeba było pędzić jeszcze szybciej na drugi kraniec miasta. Gra kipiała od widowiskowych akcji i ucieczek przed policją, która po nabiciu paska agresywności była bardzo agresywna. Szaleńcy byli gotowi pędzić na złamanie karku, byle tylko dopaść głównego bohatera.  Głęboko wpisała nam się w życiorysy zwłaszcza ostatnia ultra-trudna misja, do której można było podchodzić setki razy i za każdym razem odchodzić z kwitkiem. Jej zaliczenie to jedno z większych growych osiągnięć każdego, kto tego dokonał.



Czy zatem mieliśmy do czynienia z ideałem? Oczywiście, że nie, ale wówczas na mankamenty przymykało się oko – w końcu rekompensował to świetny klimat. Przede wszystkim denerwowało losowe pojawianie się policji, które powodowało, że za jednym razem misja mogła być stosunkowo łatwa, a przy drugiej próbie stawała się niedorzecznie trudna.  Irytował też podział niektórych misji na kilka mniejszych sekcji. Oznaczało to, że w zadaniu podzielonym na trzy części trzeba było ukończyć drugi odcinek ze sporym zapasem energii, bo w innym wypadku pozostawało zaczynać całość od początku. Na pewno pomogłaby też możliwość wykonania save’u po jednej z takich sekcji, ale przecież był to okres, kiedy poziom trudności w grach był dużo wyższy niż obecnie. No i trzeba pamiętać o jednej umowności – we wszystkich miastach wszystkie drogi przecinały się pod kątem prostym, nie było mowy o łagodnych łukach. Ten element został naprawiony dopiero w drugiej części, choć prawdę mówiąc mało kto zwrócił w „jedynce” na to uwagę. No i na koniec rzecz najważniejsza – nie można było tu zmienić samochodu, czy choćby wysiąść ze swojej gabloty. Twórcy nazywali tę grę „pościgową” i dużo w tym było prawdy.



Driver to jedna z najważniejszych gier ery PSX-a – tytuł w pewnym sensie rewolucyjny i stanowiący podwaliny pod to, czym obecnie jest seria Grand Theft Auto. Czy warto go odświeżyć po piętnastu latach? Cóż, wiele zależy tu od tego, czy przełkniecie wysoki poziom trudności. Gra jest pod tym kątem surowa i nie wybacza błędów, więc niektóre misje trzeba powtarzać po kilkanaście razy. Ci z Was, którzy pamiętają erę PSone, bez problemu przełkną wszelkie umowności i będą się dobrze bawić, bo klimatu ta gra zdecydowanie nie straciła na przestrzeni minionych lat. Oryginał na PSone wcale nie jest trudny do upolowania na internetowych aukcjach, a jeśli nie będzie Wam się chciało czekać, Drivera znajdziecie też na PS Store – można go ściągnąć na PS3 czy PS Vita. W momencie nagrywania tego materiału, kosztuje tam całe 9,50zł, a za tę cenę myślę, że warto przypomnieć sobie, czym kiedyś wszyscy się zachwycaliśmy.

Rafał "Baron Ski" Skierski

 

Strona artykułu: [1]        

UID: 6877
Okładka/art:
Tytuł:
Driver - recenzja PSX (Strefa Retro)
Developer: Reflections
Gatunek: gangsterska
Data wydania:
EUR: 30/06/1999
USA: 30/06/1999
JAP: 09/03/2000
Poziom trudności:
wysoki (4/5)
       

Strony zaprzyjaźnione

- ZOBACZ TUTAJ              
Kana³ RSS
Materiały zawarte w serwisie onlygames.pl są objęte prawem autorskim i nie mogą być w całości
lub we fragmentach kopiowane, powielane oraz rozprowadzanie bez zgody ich autorów!