Ludzie z Criterion zabierają się za FPS'a. Czy twórcy takich hitów jak Burnout 2, czy Burnout 3 mogą zawieść? Przekonamy się już niedługo, bo pod koniec roku. Grając w trzy części ścigałki od Criterion, największą frajdę sprawiała nam masowa destrukcja otoczenia -  współzawodników, jak i innych, zupełnie postronnych samochodów. Wybuchy, ogień, ferie barw wydobywających się z eksplozji, rozbłyski, huk, części aut latające w powietrzu, ładunki ciężarówek wywalające się na drogę, tarasujące przejazd, w wyniku czego powstawały ogromne karambole... Mayhem – tak można określić jednym słowem to co się dzieje na ekranie po wsadzeniu płytki do czytnika konsoli. To rzeczownik. A przymiotnik na który Burnout ma wyłączność-efektowny do bólu. Nie wspominam już o miodzie, z którego seria Criterion aż ociekała, zapewniając za każdym razem niezapomniane przeżycia. Do tego trzeba dodać, że sama zabawa trwała dosyć długo.

Zaczynając swoją przygodę z Black będziemy mieli okazję poprowadzić w bojach emerytowanego członka ściśle tajnych oddziałów Black Ops, wykonującego zadania dla rządu USA. Akcja ma miejsce w niedalekiej przyszłości, w Europie Wschodniej. W miejscu kiedy Twoi towarzysze zostają porwani, a jedyną osobą zdolną ich uratować jesteś Ty, nie ma miejsca na żale czy beczenie. Liczą się tylko duże giwery. A tych w "Czarnym" nie zabraknie. Z początku cicha akcja infiltracyjna przeradza się w brutalną jatkę. Autorzy zastrzegają sobie, że scenariusz może ulec zmianom.

Zrujnowane, zniszczone miasto. To miejsce naszych zmagań. Obraz przypominający to, co mogliśmy ujrzeć w Kosowie, Serbii, Bośni. Obdrapane mury, ze śladami powbijanych gdzieniegdzie odłamków, szczelinach po kulach, dziurach po pociskach. Na ulicy samochody, jakby martwe, nie uruchamiane, nie ruszane przez długi czas, opuszczone przez dawnych właścicieli, których mogą już nigdy nie ujrzeć. Pożoga i chaos, tak to wygląda. Ale to nic, póki nie weźmiemy sprawy w swoje ręce. Developerzy wyposażyli Black we wspaniały silnik pozwalający na dokładne odzwierciedlenie działań dużych gunów na, rzekłbym, terenach zurbanizowanych. Gdy poślemy serię w kierunku ściany, pył wzbije się w górę, setki fragmencików tynku zaczną latać po okolicy, a gdy dobijemy się do cegieł, te zaczną się w efektowny sposób kruszyć, prósząc wszystko dookoła pomarańczowym proszkiem. To nie koniec. Kiedy wydostaniemy się na wspomniane ulice, wyciągniemy karabin i zaczniemy pruć do aut, te staną w płomieniach, poczym wybuchną w widowiskowy sposób. Jedno jest pewne – EA wydaje tytuł obdarzony wspaniałym, dopracowanym do maksimum engine’em, bez którego nie byłoby możliwe zwizualizowanie tylu uszkodzeń, eksplozji, deformacji terenu.

Black ma być killerem, ma zmiażdżyć Killzone, ma sprzedać się w milionach kopii. Żeby spełnić drugi warunek musi coś wnosić w kwestii scenariusza. Choć twórcy zarzekają się, że nadal nad nim pracują, i ma ulec zmianie. Czy będzie komercyjnym hitem? Tak sądzę. Jest efektowny, co jest najważniejszym zadaniem dla gier, które w założeniu mają schodzić jak ciepłe bułeczki. A pierwsze wrażenia, każą mi twierdzić, że Black ma wszelkie predyspozycje, aby być tym dla shooterów, czym Burnout jest dla ścigałek. Czyżby Criterion mieli monopol na killer-appy?

Ganon