W sumie w A-Men zaserwowano nam cztery tematy graficzne lokacji: las, wybrzeże, góry i pustynia – każdy z nich oferuje po 10 poziomów do przejścia. Na różnorodność nie można więc narzekać, natomiast sama oprawa graficzna to już inna sprawa. Nie napiszę, że jest brzydka, bo absolutnie nie jest, ale też w ogóle nie wykorzystuje możliwości Vity. Twórcy oddali nam w dniu premiery nowej konsoli grę, która spokojnie mogłaby ukazać się na PSP, a podobnych pod kątem wizualnym pozycji mamy na App Store tysiące. Ważne jednak, że w tej prostocie tkwi trochę uroku – mamy do czynienia z komiksowym 2D, na które patrzy się bez większego skrzywienia.

Jak na grę logiczną (w gruncie rzeczy) jest całkiem dobrze. Zresztą spójrzcie na screeny i oceńcie sami. Wiadomo, że Bloober Team nie dysponował wielkim budżetem, ale przy takim poziomie całości chyba trzeba było pomyśleć nad niższą ceną gry. To drugi poważny zarzut. 69 złotych to zdecydowanie za dużo jak na tak niskobudżetową produkcję. Już Sony pokazało po ile powinno wypuszczać się małe gierki na PS Store (Motorstorm RC za 22 zł). Obawiam się, że siedem dyszek to za drogo, by sięgnęło po ten tytuł na starcie większość graczy.

Kolejny problem to system sterowania. Nie jest może tragiczny, ale po raz kolejny muszę napisać, że wygląda to tak, jakby tej produkcji w ogóle nie projektowano z myślą o PS Vita. W zasadzie całość można obsługiwać wyłącznie za pomocą przycisków i jest to chyba najwygodniejsza opcja – po co bowiem odrywać palce i wskazywać przedmioty na przednim panelu dotykowym, skoro można je błyskawicznie przewinąć przy pomocy d-pada? Przyciski L i R służą do zmieniania bohaterów, a „geometryczne” (kółko, kwadrat, itd.) aktywują różne czynności z udziałem zebranych przedmiotów. Nie jest to jednak zbyt wygodne i nawet po kilkukrotnym uruchomieniu gry sterowanie nie staje się intuicyjne. Można to było bardziej dopracować.

Oliwy do ognia dolewa oprawa dźwiękowa, która szybko zaczyna irytować. Postacie mówią po angielsku (mamy polskie napisy w dymkach), ale dubbing jest słaby – miał być pewnie w założeniach autorów głupio-śmieszny, ale „żarty” częściej wywołują zażenowanie niż uśmiech na twarzy. Do tego mamy powtarzające się do znudzenia motywy muzyczne, które już po drugiej planszy zaczynają denerwować.

Plusem A-Men jest to, iż jest to jeden z nielicznych tytułów, w których trzeba wysilić szare komórki. Oprawa jest schludna, poziomy nawet nieźle zaprojektowane, no i trzeba tu solidnie pogłówkować, aby przejść dalej – to zalety. Nie da się jednak ukryć, że mechanika nie przystaje do dzisiejszych czasów, można się tu zaciąć na amen, a wiele przeszkód należy pokonywać metodą prób i błędów i po kilkanaście razy restartować etapy. Do tego nie pomaga surowy system sterowania i wysoka cena. Jak na debiut Bloober Team nie wyszło najgorzej – wstydu nie będzie, chociaż na pewno mogło być lepiej.

Rafał „Baron Ski” Skierski

PLUSY:

• Trochę główkowania;
• Nawiązania do staroszkolnych tytułów;
• Schludna oprawa…

MINUSY:

• …która jednak nie przystaje do standardów PS Vita;
• System sterowania;
• Oprawa dźwiękowa;
• „trial and error”;
• Wysoka cena.